از یادداشت های تو

شایددراین راه اگرباهم بمانیم
وقت رسیدن شعرشقایق بخوانیم
درعشق که اوجان ودل ودیده ماست
جان ودل ودیده هرسه راسوخته ایم
یادت باشد بگویی وامدار عشقی .یادت نرودکه معشوق بهانه است
سرخی گلبرگ شقایق از داغ بوسه های عشق است
شقایق گل مقدس .سالی یکبار .نیمه های اردیبهشت می آید وزود می رود اما یادش .......
من این حرف نوشتم چنان که غیرندانست ...توهم زروی کرامت چنان بخوان که تودانی
دراین کویراحساس آیا کسی شقایق رامی فهمد؟

تفال

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
  چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
 
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
  آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد
 
اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
  طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد
 
برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
  وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد
 
ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
  نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
 
آن که پرنقش زد این دایره مینایی
  کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
 
فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
  یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد

سلام

سلام خوبی؟ احوالی نمیگیری ازاحوالت با خبرم کن

یه یادداشت از قدیم

یه یادداشت از قدیم 

تقدیم  به تو 

چه میتوان گفت
از بی رنگی لحظهات ناراحتی
از دو رنگی انسانهای یخی
از داغ
داغ ما
داغ انسان
داغ انسان بودن

چه میتوان گفت
از انسانهای آهنی عصر ما
از بی رحمی آنها
از نامردی آنها
از
از
از
چقدر این از ها زیادند

چه میتوان گفت برای هر یک از این ازهای نامفهوم

دلم میخواهد فقط برای تو بگویم از این ازهای گنگ زندگی
همین گفتن هم مرحمیست برای
دل

چه جالب
میبینی!

دل از این ازها گرفته

چه ازهای خسته کننده ای

وحال

به نظرم هیچ نباید گفت

گفتن تعطیل

گوش نامحرم  دشمن سرسخت قصه ی دل است

ولی

قصه دل را تنها باید برای یک نفر گفت

برای دلدار

و تنها او میشنود

و باید شنید

قصه ها را
قصه های امید را

قصه های خاص
دل را

نمیدانم
حس
حس دلتنگیست
حس عجیبیست

به دو حرف خلاصه میشود قصه دل
د د

ببخشم فقط نوشتم واسه بیان قصه لحظات 

نمیدونم خوب نوشتم یا بد

د د همیشگی ات  

سلام

خدا رو شکر که حالت بهتره  

خدا کنه همیشه همیشه خوب باشه 

از خوب هم خوبتر ایشاله 

استخارم واسه  دلم  بود 

به نیت دل گرفتم 

بازم خدا رو شکر که جوابش آرامش آورد واسم